Warto zwrócić uwagę na problem, jakim jest zatrucie tlenkiem węgla - o czym w ostatnim czasie niestety często słychać w mediach. Ważne, by opiekunowie osób chorych zadbali o swoich bliskich i podopiecznych, zapewniając im możliwie najlepszą ochronę przed zatruciem tlenkiem węgla, jeśli osoba mieszka w mieszkaniu/ domu, w którym są piece czy junkersy.
W kamienicach i starszym budownictwie, nadal niejednokrotnie stosowane jest ogrzewania piecowe. Jest ono nie tylko niekomfortowe ze względu na konieczność przynoszenia opału, ale także ze względu na możliwość zatrucie tlenkiem węgla (potocznie zwane zaczadzeniem).
Główną przyczyną zatruć czadem jest niedostosowania systemu wentylacji do szczelności stosowanych okien i drzwi. Zbyt szczelnie zamknięte okna w pomieszczeniach, w którym następuje spalanie może prowadzić do dostawania się tlenku węgla w dużych ilościach do pomieszczeń, w których przebywa osoba starsza. Wypadki zdarzają się także z powodu braku konserwacji urządzeń, przerabiania kominów na własną rękę, a także nieszczelności z powodu wykruszeń starych materiałów.
Brak przewiewu spowodowany jest także częstym u osób starszych zwyczajem zaklejania kratek wentylacyjnych i nieotwieraniem okiem, w obawie przez przeziębieniem.
Pamiętajmy, nie zaklejajmy kratek wentylacyjnych ani okien!
Osoby starsze często skarżą się, że z kratek wentylacyjnych wieje i proszą o zasłanianie ich gazetami, szmatkami itp. Wentylacja, która znajduje się w domach, jest potrzebna, a nieprawidłowo eksploatowana może prowadzić do tragedii, gdy tlenek węgla pojawi się w mieszkaniu.
W celu uniknięcia zaczadzenia należy:
Jeżeli pojawią się duszności, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, a w mieszkaniu jest możliwość wydobywania się tlenku węgla, należy przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Systematycznie przeprowadzać kontrole techniczne urządzeń i sprawdzać poprawność działania kratek wentylacyjnych. Często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania. W trosce o bezpieczeństwo, można zamontować w domu czujnik dymu i gazu. Wykrywa on zbyt wysokie stężenie gazu i sygnałem informuje nas o zagrożeniu.
· 400 ppm (0,04%) silny ból głowy zaczynający się ok. 1 godzinę po wdychaniu tego stężenia;
· 800 ppm (0,08%) zawroty głowy, wymioty i konwulsje po 45 minutach wdychania; po 2 godzinach trwała śpiączka;
· 1 600 ppm (0,16%) silny ból głowy, wymioty, konwulsje po 20 minutach; zgon po 2 godzinach
· 3 200 ppm (0,32%) intensywny ból głowy i wymioty po 5-10 minutach; zgon po 30 minutach;
· 6 400 ppm (0,64%) ból głowy i wymioty po 1-2 minutach; zgon w niecałe 20 minut;
· 2 800 ppm (1.28%) utrata przytomności po 2-3 wdechach; śmierć po 3 minutach.
W kamienicach i starszym budownictwie, nadal niejednokrotnie stosowane jest ogrzewania piecowe. Jest ono nie tylko niekomfortowe ze względu na konieczność przynoszenia opału, ale także ze względu na możliwość zatrucie tlenkiem węgla (potocznie zwane zaczadzeniem).
Główną przyczyną zatruć czadem jest niedostosowania systemu wentylacji do szczelności stosowanych okien i drzwi. Zbyt szczelnie zamknięte okna w pomieszczeniach, w którym następuje spalanie może prowadzić do dostawania się tlenku węgla w dużych ilościach do pomieszczeń, w których przebywa osoba starsza. Wypadki zdarzają się także z powodu braku konserwacji urządzeń, przerabiania kominów na własną rękę, a także nieszczelności z powodu wykruszeń starych materiałów.
Brak przewiewu spowodowany jest także częstym u osób starszych zwyczajem zaklejania kratek wentylacyjnych i nieotwieraniem okiem, w obawie przez przeziębieniem.
Pamiętajmy, nie zaklejajmy kratek wentylacyjnych ani okien!
Osoby starsze często skarżą się, że z kratek wentylacyjnych wieje i proszą o zasłanianie ich gazetami, szmatkami itp. Wentylacja, która znajduje się w domach, jest potrzebna, a nieprawidłowo eksploatowana może prowadzić do tragedii, gdy tlenek węgla pojawi się w mieszkaniu.
W celu uniknięcia zaczadzenia należy:
Jeżeli pojawią się duszności, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, a w mieszkaniu jest możliwość wydobywania się tlenku węgla, należy przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Systematycznie przeprowadzać kontrole techniczne urządzeń i sprawdzać poprawność działania kratek wentylacyjnych. Często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania. W trosce o bezpieczeństwo, można zamontować w domu czujnik dymu i gazu. Wykrywa on zbyt wysokie stężenie gazu i sygnałem informuje nas o zagrożeniu.
Objawy i skutek zatrucia tlenkiem węgla:· 100-200 ppm (0,01% - 0,02%) lekki ból głowy przy ekspozycji przez 2-3 godziny
· 400 ppm (0,04%) silny ból głowy zaczynający się ok. 1 godzinę po wdychaniu tego stężenia;
· 800 ppm (0,08%) zawroty głowy, wymioty i konwulsje po 45 minutach wdychania; po 2 godzinach trwała śpiączka;
· 1 600 ppm (0,16%) silny ból głowy, wymioty, konwulsje po 20 minutach; zgon po 2 godzinach
· 3 200 ppm (0,32%) intensywny ból głowy i wymioty po 5-10 minutach; zgon po 30 minutach;
· 6 400 ppm (0,64%) ból głowy i wymioty po 1-2 minutach; zgon w niecałe 20 minut;
· 2 800 ppm (1.28%) utrata przytomności po 2-3 wdechach; śmierć po 3 minutach.
Ważne by rodziny i opiekunowie osób starszych, kontrolowali w jaki sposób ogrzewają mieszkania i czy zdają sobie sprawę z zagrożenia pożarowego lub zatrucia tlenkiem węgla.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz