sobota, 13 grudnia 2014

Zaginięcia osób starszych - jak zapobiegać, jak pomóc, co robić gdy zaginie

Tekst w dużej mierze  oparty jest o zalecenia Komendy Wojewódzkiej Policji w Białymstoku, ale informacje mają charakter uniwersalny i zasada postępowania jest taka sama gdziekolwiek mieszkamy  www.podlaska.policja.gov.pl

Na zewnątrz jest coraz zimniej, a to niesie za sobą jeszcze większe ryzyko utraty zdrowia i życia u osoby zaginionej niż w okresie letnim. Blisko 20% osób zaginionych to osoby starsze. 

Podstawowe przyczyny to zaniki pamięci spowodowane chorobami takimi jak: następstwa udarów, wylewów, choroba Alzheimera, demencje i zaburzenia pamięci spowodowane urazem. Zdarza się, że osoba starsza zasłabnie, jest w szpitalu bez dokumentów, a rodzina dopiero po kilku dniach orientuje się, że seniora nie ma w domu i zaczyna szukać nie wiedząc od jakiego miejsca zacząć. 

Jeszcze poważniejszą sytuacja jest, gdy chory z chorobą Alzheimera wybiera się z domu np. chcąc odwiedzić córkę, syna, przyjaciół lub nawet osoby już nieżyjące, nie wiedząc, ze nie żyją. Sprawna osoba bez problemu dotrze z pomocą innych na dworzec, a każdy chętnie pomoże staruszce/ staruszkowi wsiąść do pociągu itp. Zanim zorientujemy się, że naszego bliskiego nie ma, może on już być na drugim końcu Polski. Jeśli nie ma dokumentów szukanie może być bardzo trudne.

 Jak zapobiegać zaginięciom.
  • Przede wszystkim kontrolujmy co dzieje się z naszymi seniorami. Wystarczy telefon by wiedzieć czy są w domu.
  • Dobrze poprosić sąsiadkę by zwróciła uwagę na naszego bliskiego i w sytuacjach niepokojących zadzwoniła do nas.
  • Nakłaniajmy bliskich do noszenia dowodu osobistego, nawet jeśli nie mają wieku seniora i dobre zdrowie. Nigdy nie wiemy kiedy zdarzy się wypadek, wylew lub inna sytuacja medyczna, która skończy się  szpitalem. Trudno znaleźć rodzinę kogoś kto trafia do szpitala jako NN, a do tego nie można odtworzyć danych z komputera szpitala, nawet jeśli chory już tam był.
  • na wewnętrznej stronie ubrania naszego bliskiego należy wszyć „metki” z imieniem, nazwiskiem i adresem oraz numerem telefonu, pod który należy dzwonić, jeśli dana osoba nie będzie wiedziała, jak trafić do domu;
  • na „metkach” wszytych do ubrania lub na osobnej kartce noszonej w kieszeni warto zapisać, na co choruje nasz bliski i jakie leki przyjmuje;
  • jeżeli nasz bliski przyjmuje leki należy dopilnować, aby robił to regularnie i zawsze miał je przy sobie;
  • jeśli osoba starsza, mająca kłopoty z pamięcią, samodzielnie porusza się po mieście lub podróżuje koniecznie musi mieć ze sobą telefon komórkowy, w którym zapisane są numery do rodziny;
  • na liście kontaktów telefonu komórkowego osoby starszej warto wpisać numer ICE (Jest to telefon, pod który będą dzwonić ratownicy w razie wypadku. Należy wybrać numer osoby z najbliższej rodziny, najlepiej osoby mającej prawo jazdy i samochód, która mogłaby szybko dostać się na miejsce wypadku);
  • warto znać ubrania naszego bliskiego, aby w przypadku zaginięcia móc opisać jego ubiór lub wydedukować go na podstawie brakujących części garderoby;
  • warto mieć aktualne zdjęcia bliskiego by w razie potrzeby przekazać je Policji;
  • warto znać ulubione miejsca seniora, gdyż istnieje prawdopodobieństwo, że udał się właśnie tam.

Nasz bliski zaginął. Co robić?

  • jak najszybciej powiadom najbliższą jednostkę Policji;
  • przekaż Policji wszystkie informacje dotyczące osoby zaginionej;
  • dokładnie przeszukaj okolicę, prześledź krok po kroku trasę, którą mógł przebyć zaginiony, możesz pokazać zdjęcie zaginionego osobom, które mieszkają  lub pracują w pobliżu;
  • sprawdź szpitale i wszelkie miejsca, w których osoba zaginiona może przebywać, zadzwoń do znajomych;
  • wydrukuj plakaty ze zdjęciem osoby zaginionej, nie należy drukować plakatów z własnym numerem telefonu (narażamy się tym samym na mnóstwo informacji, nierzadko błędnych);
  • pamiętaj o zaangażowaniu w poszukiwania grupy poszukiwawczo – ratowniczej, taką pomoc może oferować Policja, można ją zorganizować we własnym zakresie;
  • warto aktywnie uczestniczyć w poszukiwaniach, trzeba rozdzielić zadania między rodzinę, przyjaciół i wszystkich, którzy chcą i mogą pomóc.
W sprzedaży są lokalizatory GPS, która można osobie starszej umieścić na ubraniu, nadgarstku itp.  i w sytuacji oddalenia od miejsca stałego pobytu śledzić trasę.

Jak mogę pomóc osobie zaginionej?

Bardzo ważna jest nasza czujność i empatia w kontaktach z seniorami z naszego otoczenia. Jeśli widzimy kogoś kto zachowuje się w naszym odczuciu dziwnie, wygląda na zagubionego, prosi o nietypowe rzeczy np. wskazanie którędy dojść na dworzec będąc z przeciwnej części miasta niż ten dworzec, bądźmy otwarci na zapytanie i zweryfikowanie planów tej osoby.
To samo dotyczy nietypowego ubrania np. na zewnątrz jest 1 stopień a widzimy seniora w swetrze i kapciach - nie jest to normalny ubiór i powinno to wzbudzić nasze podejrzenia, że może potrzebować pomocy.
Jesteśmy w wiekszości opiekunami i wyczuwamy w rozmowie, kiedy ktoś jest zagubiony, niespójny, bądź mało wiarygodny, nie bójmy się tego wykorzystać i pomagajmy.

Co robić kiedy ustalimy, że ktoś się zgubił? Poprosić do dane lub kontakt do rodziny, a jeśli nie możemy tego ustalić, skontaktujmy się z komenda Policji numerem alarmowym. Z pewności nam pomogą. Takie działanie może uratować czyjeś zdrowie i życie.

Przesłanie na dziś:
Działajmy zapobiegawczo, bądźmy czujni i nie bójmy się pomagać!

4 komentarze:

  1. Polecamy urządzenia lokalizujące (zegarek, breloczek) z przyciskiem GPS. Pozwalają na zdalną lokalizację, monitoring oraz komunikację z osobą starszą lub chorą. www.smartsafe.pl

    OdpowiedzUsuń
  2. Boze co za bzdety po pierwsze osoba z zanikiem pamieci nie wie ze ma wziazc telefon ani jak uruchomic telefon nie bedzie nigdy pamietala o lekach i zawsze wszystko chowa a potem nic nie wie otym co schowala jego zycie stanelo w miejscu czas sie zatrzymal i nic do niej nie dociera wiem co mowie mam ta meke od 2 lat

    OdpowiedzUsuń
  3. Pierwsza sprawa to kultura wypowiedzi w komentarzach. Druga tekst dotyczy osób z zaburzeniem pamięci, które same wychodzą a nie osób z zanikiem. Poza tym lokalizatory można choremu ubrać jak nie pamięta a osoba z zanikiem pamięci tym bardziej ma opiekuna, który może to zrobić. Rozumiem, że opieka budzi frustrację, ale nie usprawiedliwia pisania o bzdetach bez rozumienia tekstu.

    OdpowiedzUsuń
  4. Dobrze gdy kupiliśmy bliskiej nam osobie telefon, dzięki temu jest szansa, że zadzwoni i chociaż w przybliżeniu opisze swoją pozycje. Swojej babci kupiłem telefon Maxcom MM428 ze strony www.pomocedlaseniora.pl. Jest to bardzo tani oraz łatwy w obsłudze telefon. Zaletą są bardzo duże przyciski. Kosztuje niecałe 100 złotych a więc na pewno warty jest swojej ceny.

    OdpowiedzUsuń